DWAJ LUDZIE Z SZAFĄ

1958

14 min

reż. Roman Polański

Film Romana Polańskiego stał się legendarnym początkiem historii polskiej filmografii jazzowej. Po raz pierwszy w tym krótkim filmie nowocześnie brzmiąca, jak na ówczesne czasy, muzyka jazzowa zabrzmiała na dużym ekranie jako jedyna dźwiękowa ilustracja. I choć film Polańskiego to tylko krótka szkolna etiuda, to jednak  do dziś uważana jest za początek wielkich karier reżysera i kompozytora. Polański jako pełen kreacji student potrzebował odświeżenia formuły ilustracyjnej. Tym bardziej była ona paląco potrzebna, że w filmie nie pada ani jedno słowo, zatem warstwę narracyjną, swoisty barometr emocji i napięć dramaturgicznych komentowała tylko muzyka. Z kolei dla Komedy zadanie okazało się idealne. Sam będąc introwertycznym twórcą, dążył do budowania świata dźwięków w sposób wybitnie indywidualny, opierając się na subtelnościach brzmienia i umiejętnie kreując ich wpływ na przebieg akcji filmu.​