Urszula Dudziak
Fot. Sławek Przerwa
Wybitna wokalistka jazzowa, performerka, improwizatorka i ambasadorka polskiego jazzu na świecie. Jedna z nielicznych wokalistek z Europy Wschodniej, której udało się osiągnąć wielką popularność w Stanach Zjednoczonych.
Filmowcy, zwłaszcza dokumentaliści, wykazywali zainteresowanie Urszulą Dudziak i jej artystyczną działalnością. Pierwszym reżyserem, który zrealizował ponad 30-minutowy biograficzny filmowy dokument był Andrzej Wasylewski. Jego Papaya czyli skąd się biorą dziewczynki (1980), film nakręcony w Nowym Jorku, opowiada o życiu w stolicy jazzowego świata Urszuli Dudziak i jej ówczesnego męża Michała Urbaniaka. Wokół aktywnej działalności artystki powstały jeszcze m.in. dwa filmy zrealizowane dla TVP, Roberta Balińskiego Urszula Dudziak – Waga (1995) i szczególnie cenny dokument Beaty Postnikoff Urszula Dudziak. Życie jest piękne (2008). Ostatnim dziełem biograficznym o Urszuli Dudziak jest film Ula (2023) Agnieszki Iwańskiej, który zaprezentujemy trzeciego dnia festiwalu.
Osobną grupę filmów stanowią te, do których Urszula Dudziak skomponowała i wykonała muzyczną ilustrację. Są wśród tych obrazów głównie dokumenty i animacje, a ciekawostką jest fakt, że często wykorzystywaną muzyką na ich ścieżkach dźwiękowych jest ta wydana na płycie Malowany Ptak (Polonia Rec., 1997). Słyszymy ją m.in. w filmie Aliny Skiby Panna młoda (2005).
Fot. Mateusz Skwarczek | Agencja wyborcza.pl
Mariusz Wilczyński
Polski artysta malarz, grafik i twórca filmowych animacji. Wielokrotnie nagradzany za swoją oryginalną twórczość artystyczną, działalność pedagogiczną, doceniany jako czujny obserwator naszego zawiłego, codziennego życia i znawca skomplikowanej ludzkiej natury. Zdaniem wielu miłośników jego twórczości, jak żaden inny twórca, Wilczyński doskonale potrafi o emocjach, wrażliwości, rozpaczy i radości opowiadać językiem filmu.
Jeden z tych polskich filmowców, którzy doceniając wartość muzyki wychodzą poza ramy jej tradycyjnie pojętej dźwiękowej ilustratywności. Już pierwsze jego krótkie filmy (Sprawiedliwość, Allegro Ma Non Troppo) są potwierdzeniem tego, że w wyborze muzyki kierował się także osobowością jej autora, jego muzycznym warsztatem, twórczą oryginalnością i otwartością na język ruchomych obrazów. Co ciekawe, dość często byli to twórcy z kręgu polskiego jazzu, m.in. Stanisław Soyka, Tie Break, Michał Urbaniak.